چیزها دارند اهمیت خودشان را برایم از دست می دهند. دارم بالا می آوردم هرچه اعتقاد و باور و تصویری که از زندگی از خودم دارم. بروم درس بخوانم شاید. الکترونیک حداقل این احساس اطمینان را به آدم می دهد که چیزها هنوز سرجایشان هستند. حتی با علم به اینکه همه شان قانون های من در آوردی برای توجیه خودمان است. خیال آدم راحت می شود یک جوری وقتی که مثلا بهره ی یک ترانزیستور را همانطور که حدس زده توی رنج صد تا صد و پنجاه در می آورد. من به این احساس اطمینان بشدت نیاز دارم. بگذارم بروم خانه خودم از شلوغی این خانه و آدم های اینجا.